Zgodnie ze zmianami wprowadzonymi w ustawie antyzatorowej, której celem była poprawa płynności w płatnościach zobowiązań w obrocie handlowym, stosowana do tej pory ulga na złe długi w podatku VAT została rozszerzona o ulgę w podatku dochodowym.
Do tej pory dłużnik będący podatnikiem VAT, który nie zapłacił za fakturę w terminie 90 dni od terminu płatności miał obowiązek skorygować odliczony podatek VAT, a możliwość przywrócenia go miał w momencie dokonania płatności. Prawo takie występuje również po stronie sprzedawcy tzn. sprzedawca ma możliwość zwrotu zapłaconego podatku VAT za faktury, które nie zostały opłacone przez dłużników.
Podobne zasady zostały wprowadzone w podatku dochodowym od osób prawnych oraz podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie zapłaconą fakturę w ciągu 90 dni od terminu płatności dłużnik ma obowiązek wyksięgować z kosztów w kwocie netto, a wierzyciel może skorzystać z prawa pomniejszenia przychodów. Dokonać tych ruchów można wyłącznie w zeznaniu rocznym sporządzanym za rok w którym upłynął termin zapłaty. Jeśli dojdzie do uregulowania płatności, analogicznie dokonujemy odpowiednio korekty kosztów/ przychodów w kolejnym zeznaniu rocznym składanym za rok w którym została zrobiona płatność.
Aby skorzystać z ulgi za złe długi w podatku dochodowym trzeba spełnić trzy poniższe warunki:
- Dłużnik na ostatni dzień miesiąca poprzedzającego dzień złożenia zeznania podatkowego nie może być w trakcie postępowania upadłościowego, likwidacyjnego, restrukturyzacyjnego.
- Od daty wystawienia faktury (rachunku), zawarcia umowy nie może upłynąć więcej niż 2 lata.
- Dochody z działalność wierzyciela i dłużnika, którzy są stronami transakcji handlowej, muszą być opodatkowane na terytorium Polski.
Takie same zasady dotyczące ulgi obowiązują również w podatku ryczałtowym.
Przepisy te mają zastosowanie do transakcji handlowych, dla których termin zapłaty upływa po dniu 31 grudnia 2019 roku.
Podstaw prawna: art. 26i ust. 10 ustawy o PIT oraz 18f ust. 10 ustawy o CIT: art. 89a ustawy o VAT